ENERGIA FAL MORSKICH

02/01/2014 - 00:05
Instytut Rozwoju Energii Odnawialnej
ЕНЕРГІЯ МОРСЬКИХ ХВИЛЬ

Ludzkość cały czas prześciga się w odnajdywaniu coraz to nowszych źródeł energii odnawialnej. Niedziwne zatem, że zainteresowania z tej dziedziny oscylują głównie wokół wody i jej wszechstronnego wykorzystania. I tak oto postanowiono zająć się konkretnie pozyskiwanie energii z fal morskich, które definiuje się jako ruch cząsteczek wody po orbitach kołowych wywołany działaniem wiatru, który poprzez tarcie porusza wodną taflę.

Elektrownie wykorzystujące fale morskie do produkcji energii można podzielić ze względu na lokalizację na: nadbrzeżne, przybrzeżne, morskie. Nadbrzeżne znajdują się bezpośrednio przy morskim brzegu. Przybrzeżne natomiast są płytko osadzone na dnie morza, tj. około 10-20 m głębokości. Morskie z kolei wiążą się z głębokością sięgającą ponad 40 m.

Do pozyskiwania energii można wykorzystać dwa rozwiązani: turbiny wodne lub turbiny powietrzne. Działanie pierwszej polega na wpływaniu fal morskich do zbiornika. Gdy jest on już napełniony, przelewa się ona przez upust i napędza turbinę rurową połączoną z generatorem. Taką instalację wykorzystuje norweska wyspa od 1986 roku i osiąga moc 350 kW. Drugie rozwiązanie wiąże się z wybudowaniem platformy na brzegu morza, gdyż ten proces zależy od fal wlewających się na nią, co łączy się z wypychaniem powietrza do górnej części zbiornika. Tam turbina, znajdująca się w instalacji, jest poruszana przez sprzężone dzięki falom powietrze, co jest siłą napędową generatora. Rozwiązanie tego typu stosuje się na półwyspie Skandynawskim uzyskując 75 kW mocy. Co ciekawe instalacje tego typu charakteryzują się budową sięgającą kilkudziesięciu kilometrów więc, oprócz osiągania zysków energetycznych, pełni funkcję falochronu, który ochrania brzeg przed zniszczeniem.

Ta odmiana odnawialnego źródła energii zachęca przede wszystkim, co oczywiste, państwa z dostępem do morza. Portugalia, jako członek Unii Europejskiej, pragnie postępować zgodnie z polityką pro- ekologiczną. Tamtejszy rząd utworzył zatem, w 2008 roku, specjalną strefę przemysłową, która jest wykorzystywana do testowania urządzeń produkujących ekologiczną energię z fal morskich. Portugalscy naukowcy ustalili, że dzięki przyszłym osiągnięciom w tej dziedzinie, można będzie zaspokoić zapotrzebowanie energetyczne kraju sięgające 20%.

Takie rozwiązanie znalazło zwolenników także w Szkocji. Część składowa Wielkiej Brytanii swoją własną elektrownią, opartą na falach morskich, szczyci się od niedawna, bo od 2010 roku. Lokalne władze są pozytywnie nastawione na energetyczny sukces i zysk. Turbina mieści się przy zachodnim brzegu Szkocji, gdzie atlantyckie fale są stosunkowo duże. Jest to jednak dopiero niewielkie przedsięwzięcie o umiarkowanej mocy, ale planowane jest jego powiększenie do nawet czterdziestu turbin, które będą produkowały energię.

Technologia wykorzystująca fale morskie, jak większość alternatywnych źródeł energii, ciągle się rozwija i buduj nowe, lepsze perspektywy. Kwestia rozwoju leży głównie w nakładzie finansowym, ale także w dostrzeganiu pewnych problemów. Najważniejszym jest efekt cieplarniany i związane z nim globalne ocieplenie klimatu, które w niedługim czasie może spowodować przesunięcie się stref klimatycznych czy drastyczne topnienie lodowców. To jedynie przykłady skutków jakie czekają ludzkość jeśli ciągle pozostanie przy konwencjonalnych sposobach czerpania energii. Należy zminimalizować ich udział w pozyskiwaniu energii i zastępować je środkami ekologicznymi i stanowiącymi zastępczą formę energetyki. Warto się zastanowić jak, nawet działalność pojedynczej jednostki daje wiele naszemu środowisku, które nas wychowuje i utrzymuje dzięki swoim niewyczerpanym zasobom.

 

Wychodząc naprzeciw ciągłej eksploatacji Ziemi, naukowcy i inżynierowie starają się znaleźć nowe źródła energii odnawialnej. W szczególności zainteresowani są wodą i jej wszechstronnością. Wiele badań i projektów zmierza do pozyskiwania energii ze strumyków, rzek i energii falowej, które są określone jako okrągłe ruchy cząsteczek wody, spowodowane wiatrem, który przemieszcza powierzchnię wody poprzez tarcie.